Ey azizler,

Bizim bineğimiz aşk yükleriyle yokluk diyarından yola çıktı…

Gece idi fakat, gecemiz karanlık değildi.

Buluşma şarabıyla hep aydınlanıyordu.

Yolumuzda haram olmayan aşk şarabından,

Dudaklarımızı, yokluk sabahına kadar asla kurumuş bulamayacaksın.

Yarın mahşerde kadın ve erkeğin biraraya toplanıp sorguya çekilme

korkusundan yüzleri sararınca ben aşkını avucuma koyup önlerine varır ve derim ki:

– Benim hesabımı işte bundan sorun

Resimdeki de ne?
Ona “yaprak niyazı” derler. Bir yere giderken bir Mevlevî, gücü yetmese de hiçbir şey götüremese, sokaktaki bir ağaçtan bir “yaprak” koparır hediye yerine onu götürür. “Yaprak Niyazı” işte o… 140. mest mp3 olarakburadanda nevasına kulak verebilirsiniz.

Varedenin aşkı ile selâm ederiz.