Cancağazım,
Eğer aşkı seversen cân olasın, kamu derdine hem derman olasın.

Eğer dünya seversen mübtelâsın, Mânî sırrına nerde eresin.

 

Biz bu satırları kaleme alırken gözyaşlarımıza arkadaş bir Hicaz şarkı vardı,
siz de bu akşam tenhalarda durup dinleyin onu ne olur,

yaralı gönüllere iyi gelecektir inşallah…

Aşkı seninle tattı hicranla yandı bu gönül 

 

Habib-i Edib-i Zişan’dan sonra yaşamak hüznünden yanıp eriyen mum gibi olmaktı. Zîrâ O’nu görmeden bir gün bile dayanamayan âşık gönüllerden bu hicrân ateşine dayanamayan Abdullâh bin Zeyd (ra) ellerini ilâhî dergâha mahzûn bir gönülle açarak:

“Yâ Rabbî! Artık benim gözlerimi âmâ kıl! Ben, her şeyden çok sevdiğim Peygamberimden sonra artık dünyâda bir şey görmeyeyim!..” diyen

içten ilticâsı kabul buldu  ve oracıkta gözleri âmâ oldu.

 

Allâh Rasûlü’ne aşk ile bağlı ümmetinin büyüklerinden Seyyid Ahmed-i Yesevî Hazretleri ise, 63 yaşında vefât eden Rasûlullâh’a duyduğu engin aşk ve muhabbet sebebiyle bu yaştan sonraki ömründe yeryüzünde dolaşmaya vedâ etmiş, mezar gibi bir yerde irşâdına devâm etmiştir.

 

Büyük hadîs âlimi ve müctehid İmâm Nevevî Hazretleri, O Varlık Nûru’nun nasıl karpuz yediğini bilmediği için ömrü boyunca karpuz yememişti. Hayatının bütün safhalarını kuşatan peygambere bağlılık şuuruyla, bir karpuzu yerken bile O’nun tarzının dışında hareket etmek ihtimâlinden uzak durmuştu.

 

Ez-cümle; bizlere güzel insanlardan miras kalan bu muhabbet tezâhürleri çerçevesinde, Allâh Rasûlü’ne muhabbetteki seviyemizi ölçmek, rûhumuzu ne kadar diriliş, uyanış ve silkinişe getirebildiğimizi muhasebe etmek zamanıdır erenler..

 

Bütün kâinatın özü ve varlık sebebine, Resulu Kibriya hazretlerine duydukları,

aşk, şevk ve bağlılığın şiddetiyle O’na râm olan âşık gönüller,

bu âlemde dâim O’nun muhabbetiyle yanacaklar ve her dem
O’nun ulvî visâlinin hasretini yudumlayacaklardır.

Bu Cumanâmesi de adını anarken sesimizin titrediği, burnumuzun direğinin sızladığı, boğazımıza birşeylerin takıldığı Risaletpenah hazretlerinin bizlere son tavsiyeleri ile tamam olsun:

 

“Ey insanlar! İyi biliniz ki, ben sizden önce gidecek, sizi bekleyeceğim.

Siz de gelip bana kavuşacaksınız. Buluşacağımız yer, Havz-ı Kevser başıdır.

Ancak yarın benimle Havuz başında buluşmak isteyen,

elini ve dilini günahlardan çeksin.“

 

Her türlü günah kişi, mekan ve düşüncelerden uzak tutma gayretiyle yandığımız geçip giden sermeye-i ömrümüzde Cenâb-ı Hakk bizi râzı olduğu hizmetlerle rızıklandırsın, Efendimizin izinden, muhabbetinden ve halinden ayırmasın.

Cümle aşikan kâim ve dâim olsun erenler huu