Pek azîz dostlar,

Pek de üslubumuzdan beklenmeyecek bir şiir oldu amma bundan tam 10 sene evvel tam da buradan başlamıştık… IRAKSAMALAR’ı dinledikten sonra “bir şey yapmalı” diye çıkmıştık yola… Ama nasıl olurdu? Yaşadığımız şehirde değil ölümden ve Hak dinden bahsetmek, ulvi cümlelerle söze başlamak bile mesafeyle karşılanırken, bize, O’nu sevin, sevdikçe yanın, yandıkça anın, demenin formülü “huzur bulasınız” suretinde sevdirildi.

Onlar ki, inanmışlar ve Allah’ı anmakla kalpleri huzur ve doyum bulmuştur; çünkü bilin ki, kalpler gerçekten de ancak Allah’ı anarak huzura erişir. [Rad, 28]

Ve bir gece vakti ansızın gelen satırlar yetişiverdi imdadımıza… İlk mektuba işte böylece başlamıştık…

Aradan geçen yıllardan sonra, sırf yolda kalmanın bile bir marifet sayılacağı düşünüldüğünde, bize söyletilenleri, söz dinlemez nefsimize dahi anlatabildiysek, mucibince ameline vesile olabildiysek kendimizi bahtiyar addederiz.

Uykun varsa yol üstünde uyu! Hak yolundan uzak durma, orada yat. Belki bir yolcu orada uyandırır, uykunu giderir, açılırsın! [Hz. Pir Mevlana]

Dinleyen söyleyenden ârif olsa gerek el-hak öyledir de… Mevlam, “siz muhabbet ehli cânlar”ın hürmetine bizim duyuşlarımızı ve niyetlerimizi temizlesin, ihlası ile olgun, saf ve berrak kılsın…

Aşk yolculuğumuzda pîr, vahdet feyzini, aşk şarâbını sunan kâmil mürşiddir. Şeyh Gâlib Dedemize kulak verelim:

Tedbîrini terk eyle takdîr Hudâ’nındır
Sen yoksun o benlikler hep vehm ü gümânındır
Birden bire bul aşkı bu tuhfe bulanındır
Devrân olalı devrân erbâb-ı safânındır
Âşıkda keder neyler gam halk-ı cihânındır
Koyma kadehi elden söz pîr-i mugânındır

Âşık olmak, o yana bir pencere açmaktır. Çünkü gönül, dostun cemali ile aydınlanır ya Hazret-i Pir’e bende olanların bendesi fakir de, yolun sonuna yaklaştı, azalan bir ömür ve artan günahlar arasında, kâinatın kalbinden cümle canların akibet seadetlerinin duacısı olarak dâim niyazı o dur ki:

Ateş-i aşkınız ziyade olsun da
Huzur bulasınız

Ümit AKDEMİR