El-Aman, ben yine sustum. Sevgiliye benim selamımı sen götür! Saygılarımı sen söyle! Ona de ki; “Elinde duadan başka bir şey olmayan ne yapabilir?”
Bu haftaki Kutul Kulub (Kalplerin Azığı) derslerimizden sızanlardan:
Hz. İsâ (a.s) sabahları ekseriyetle şöyle dua ederdi:
Ey Allah’ım! Ben istemediğimi uzaklaştırmaya, umduğum faydayı elde etmeye muktedir olmadığım bir vaziyette sabahlamış bulunuyorum. Kuvvet ve kudret ise senin elindedir. Ben, amelimin sorumlusu olarak sabahlamış bulunuyorum. Bu bakımdan benden daha fakir bir kimse yoktur. Ey Allahım! Düşmanımı sevindirecek şekilde beni gülünç duruma düşürme, eğlence etme. Dostumdan da beni emîn eyle. Musibetimi dinimde tahakkuk ettirme. Dünyayı en büyük kaygım, bilgimin son raddesi, emelimin gayesi kılma. Ey Allah’ım! Bana acımayanı, merhamet etmeyeni, başıma musallat etme!
…
Allah’ım, Hainlerin hıyanetlerini, hilekarların hilelerini, zalimlerin zulmünü yakala ve benden uzak tut. Ümit edip de ulaşamadığım, gönlümden geçirip de def edemediklerim için sana sığınıyor ve senin yardımını istiyorum. Ey kederleri gideren, gamları dağıtan ve zulme uğrayanların duasını kabul eden Allah’ım! günahlarımın çokluğu nedeniyle bana azab etme. Beni affet ve bana rahmet et. Eğer bana azab edersen, sebebi günahlarımdır. Eğer affedersen, şüphesiz Sen çok Aziz ve Hakim bir Bağışlayıcısın.
Eğer aşkı seversen cân olasın 
“Yâ Rabbi, ben kendi benliğim vehmindeydim. Amma ruhlar alemindeki sözümü hatırladım ve bu nefis benliğinden sıyrıldım. Bu zevk ile Senin birliğini müşahede ettim. Ben yokum Sen varsın Allah’ım. Buna şahidim ve benim kendi şeraitim, kendi aklım ve fikrim Sana kulluk etmek üzere kurban olsun. Ben bu zevk ile Senin gönderdiğin Resûlünü tasdik ettim. Kendi yoluma değil, kendi nefsimin çektiği yere değil, Resûlünün yoluna gitmek zevkine eriştim ve ona tâbi oldum. Benliğimi Muhammed’in yolunda sarfettim, hakîkî kulluğu onda müşahede ettim, diyerek şehâdet etmez miyiz? Bak gördün mü, şehâdet bizlere tezkiye-i nefsi ve tasfiye-i kalbi nasıl işaret ediyor. Cenâb-ı Hakk son kelâmlarımızı kelime-i tevhîd, son nefeslerimizdeki müşahedemizi de o kelime-i şehâdetin şehâdet mertebesinde eylesin. Âmin.
siz yazılarınızın sonunda hep diyorsunuz ya “Mevlam ateşi aşkınızı ziyade eylesin.” diye sizinde efendim sizinde. ALLAH RAZI OLSUN sizden ve cümle ümmeti MUHAMMETTEN. HOŞ KALIN EFENDİM.
Rabbim yüreğinize dert ve eksiklik vermesin.
Allah razı olsun.
hiç tanımadığınız nice gönüle deva olma gayretiniz ne güzel…uzak kaldık bir zaman ,Yaratanım açmaya çalıştığınız rahmet kapılarından uzak eylemesin.o kutlu eşikte aşındırsın başımızı.dualardasınız daim,var olun inşaallah ki iyiyi unutmayalım.
Aziz Efendim.. Rabbim Razı olsun.. Hürmet ile vesselam