Bir(e) kalana,
Ve gülüyorsunuz da ağlamıyorsunuz? Ve hâlâ eğleniyorsunuz. Artık, Allah’a secde edin. O’na kulluk edin. [Necm:60-62] ***

Topraklara bastıkça o Subhânı hatırla
Toprak tenine bahşedilen cânı hatırla

Yâr olmak için Zâtına, insanı yarattı
Her lâhzada canındaki cânânı hatırla

Bir mum yakan, bir gölge yapar…

Denizden buharlaşarak meydana gelen sis, denizi göstermediği gibi candan kopup gelen söz de cana perde olur. Hikmetten bahsetmeye girişmek pek yüce bir işle uğraşmaktır. Fakat hakîkatler güneşine, anlatış da bir perdedir.

Dünya, köpük gibidir. Hakk’ın sıfatları denize benzer, fakat köpük, yani dünya, denizin rengine, güzelliğine perde olmuştur.

Köpüğü gidermeye, ortadan kaldırmaya çalış ki, denizin güzelliğini görebilesin. Hâlbuki sen, denizin köpüğüne takılıp kalıyorsun. Bilmiyorsun ki köpük denizi sana göstermemektedir.

Dünyada gördüğün suretlere, resimlere, muvakkat verilmiş güzelliklere dalma, onlar hakkında düşünceler yürütme! Gördüğün resimler, suretler zamanla kaybolup giderler. Nasıl saçlar, sevgilinin yüzünü, gözünü örterse, güzelliğini göstermezse harfler de sözün özünü örter. Bu yüzden harf kabuğunu kırmak gerektir. 

Aşkı anlatmak için bin söz desem
Görse bir aşık susarmış dil o dem
Söz de kâfi gerçi aşkın şerhine
Şerh olandan olmayan yeğdir yine
Her ne var dünyada şerh eyler kalem
Aşkı anlat derseniz çatlar o dem [Hz. Pir Mevlana]

Yıllar var ki mektuba düşen sözler, bu söyleyişler halimize perdedir. Siz güzelim canların gül bahçesine benzer gönüllerine musallat olan, diken misali düşüncelerden biz de muzdaribiz…

Hem mânâ sultanı “Dilin sükûtu çok mümtaz bir hikmettir, fakat çok az kişiye bu hikmet nasip olur” buyurmuşken halimizden utanır olduk… Cahil cesur olur misali bizdeki de ne cür’etmiş ama, cehlimizi mazur görün efendim…

Bir şey dememek için susmak kâfi iken, mektup gönderek de susulabilir demek için “Gitmeye geldiğimiz” serüvenimizde imbik imbik damıttığınız, damla damla çoğalttığınız hakikat sancılarımızın, tımar-ı aşk ile devâ bulmaklığı niyâzıyla aşk kapılarını açacak anahtarı işaret edip çekilmek niyetindeyiz:

Bu iş satırdan olmaz, sadırdan olsa gerek;
Erden Hakk’a ermek gerek,
Erenleri bulmak gerek.
Bulmaz isen sen onları,
Can û dilden sevmek gerek.
Sevenler buldu anları,
Erişti Hakk’a canları,
Bütün oldu imanları,
Can û dilden sevmek gerek.

Madem bu yola giren canın gayesi Hakk’a kavuşmaktır. Hakk’a erişebilmek için de O’na erişeni bulmak gerek. Bulamadınsa sev O’nu, bir yol kur inceden inceye, O seni elbet bulur…

İşte Allah onların kalplerine imanı nakşetmiş ve Kendi tarafından bir ruhla onları desteklemiştir. [Mücâdele:22]

Artık biz de gölge etmeyi bırakalım da bir ucundan yandığımız ateş-i aşka, can suyu eklemenizi bekleyelim… Mum, ağlayıp gözyaşı dökünce daha da aydın bir hâl alır. Ağaç dalı da, ağlayan bulutun bereketi ve güneşin harâretiyle yeşerir, tazelenir. Yâni bir meyvenin yetişmesi için harâret ve su gerekir…

İnci tanelerine eşlik etsin diye vakit Huzur-u Harem-i pâkinde niyaza durmak vaktidir: [290. mestmp3] 

Duâ ile sözü hatmedelim, zira hakikatte,
Sözün cevher olsa yeğdir itnâbından îcâze

İlahî, elimizden tut ve bizi satın al! Gönlümüzdeki gaflet perdesini kaldır! Fakat tesettür (mahfiyet) perdemizi yırtma ve bizi rezîl etme! Ey Malike’l-mülk olduğu halde tacı ve tahtı bulunmayan Rabbimiz! Bizim gibi biçâre ve bîkeslere takılmış olan bu sert ve ağır kelepçeyi, Sen’den başka kim çıkarabilir? Bizi bu murdar nefsin elinden satın alıp kurtar ki, onun bıçağı kemiğimize dayandı.

Ey affetmeyi seven Allahım, bizi de affeyle. Ey eski ve müzmin illetimizin tabibi olan Rabbimiz, derdi isyanımıza çaresâz ol! Ey Allahım! Ey bütün varlıkları yaratan Ey sebeplerin müsebbibi! Bizi varlıkları ve sebepleri sana ortak tanıma bağından kurtar. Kendinden başkasına meyleder ve el açar duruma düşürme. Bizi senden ayıran her şeyi bizden ayır. Bize, zikrini şükrünü ve aşk ile bir güzel kulluk etmeyi nasib eyle…

Ey Bir olan Yaratan! Bizi, seni tevhid edenlerden, birleyenlerden eyle! Senin yolunda gitmemize engel her ne var ise onlardan bizi kurtar. Bizi kendin için seçilmişlerden eyle! Bizim iddialarımızı lütfunun ve rahmetinin delilleriyle tashih et. Kalplerimizi temizle. İşlerimizi âsan kıl, kolaylaştır, zorlaştırma. Bizi yalnız kendinle ünsiyet ettir. Senden başkasıyla ünsiyet etmekten koru. Bizim bütün kederlerimizi bir tek keder yap! O da sana yakınlık olsun. Dünya ve ahiret sana yakın olmak düşüncesinden başka bir kederimiz bulunmasın!

İlâhî! Benden sadır olanlar kendi alçaklığıma ve senden gelecekler senin keremine layık olan şeylerdir. Bize layık olan haliyle değil Senin şanına layık olan hâl ile muamele eyleyiver…

İçinde bulunduğumuz Şehrullah-ı asamm olan Receb-i şerif’in feyzinden hisseyâb olmaklığımız için, her türlü hayr u hasenatın kabul ve makbul buyrulmaklığı için, hâsıl olan mânâdan Ruh-u Resulullah Efendimizin haberdar buyrulmaklığı için El-fâtiha…

Bi ismi zâtike, Ya Allah huu

Muhabbet-i Ehli beyt-i Mustafa üzerlerimize sâyebân, Vakt-i şerif, sebeb-i gufran, aleme bayram olan Cuma, Şehrullah olan Receb-i Şerif, ömür ve şahsiyetlerimiz, âhir ve âkibet, zâhir ve bâtınlarımız hayrola,

Aşk ola, aşk ile dola, Aşkullah,
Muhabbettullah, Marifetullah,
Şevkullah ve Zikrullah gönüllere nakşola erenler

Umalım ki Mevlam söylediklerimizi önce bize duyursun,
sonra ihtiyacı olanlara tesir buyursun. . .

Sözü çok olanın, yalanı dahi çok olur imiş;
Yüksek müsaadelerinizle

Mevlam ateş-i aşkınızı ziyâde eylesin
Gam ve telaş sizlerden uzak olsun da
huzur bulasınız efendim

HAMİŞ: *** Bu âyeti okuyanın veya dinleyenin tilavet secdesi yapması üzerine vacip olmuştur.