Günümüz, ömrümüz, şahsiyetlerimiz adını anmakla bereketlensin diye…

Kapında bir gedâ-yı hâkisârım yâ Resûlallâh
Garîbim bî-kesim hayrân ü zârım yâ Resûlallâh

Tenezzül eyleyip hasretle nüzhetgâh-ı ma’nâdan
Gelip bu âlem-i sûrette hârım yâ Resûlallâh

Şehâ “hubbu’l-vatan” emriyle sensin eyleyen fermân
Vatandan ayrı düştüm bî-karârım yâ Resûlallâh

Unuttum aslımı nefs ü hevâya olmuşum tâbi’
Esîr-i gurbetim terk-i diyârım yâ Resûlallâh

Gönül beyt-i İlâhî olduğun fehm etmişim ammâ
Hayâl-i ma’siyetle dil-figârım yâ Resûlallâh

“Şefî’ü’l-müznibîn” hem “rahmeten li’l-âlemîn” sensin
Sana Müştak-veş ümmîd-vârım yâ Resûlallâh

Madem madde aleminde bir mânânın tahakkuku tekrar iledir ve madem “Anılsa her ne dem, ism-i şerîfi feyz-i hazırdır” Hane halkının dil-i şahanelerini ve dahi ruhaniyetlerinin Ruh-u Habibi Kibriya Efendimiz ile aşina olmaklığı için mütevazı bir katkı, vesile-i şefaat ümidiyle… 

Tamamı ve devamıyla dinlenmek için