Bileyim dersen eğer meşreb-i dervişânı
Sevenin bendesidir, sevmeyenin sultânı

Ehl-i aşkın ezelî böyle imiş kâidesi
Terk-i cân eylemeyince bulamaz cânânı

Kimse mâni olamaz varsa eğer bir bende
Dergâhında o şâhın olmaz imiş derbânı

Her taraftan varılır kûy-ı visâl-i yâre
Şeş cihet kaydını itme yol imiş her yanı

Mahvolur âşık-ı bîçâre görünce yârin
Katre kendin bulamaz bulsa eğer ummânı

Bahr-ı ıtlâka düşenler bulamaz kendin
Aklı yok fark idemez mertebe-i imkânı

Gel bu varlık hevesinden idegör kat’-ı ümîd
Âlem-i marifetin tâ olasın hakanı

Gösterir pertev-i hüsnün yine kesretden o şûh
Zâtın vahdete çekmiş idüben pinhânî

Yâr ile hem-dem olup irmez ise vaslına el
İrmedi sırr-ı hüviyette Sezâyî cânı

Sahibul nutuk Hasan Sezâyi Gülşenî hazretleri ile arayı iyi edip bâlâda saçılan esrara vâkıf olmak niyyetiyle, aşıklara vuslat, bi sırrı Pîr el-fâtihâ