Bileyim dersen eğer meşreb-i dervişânı
Sevenin bendesidir, sevmeyenin sultânı
Ehl-i aşkın ezelî böyle imiş kâidesi
Terk-i cân eylemeyince bulamaz cânânı
Kimse mâni olamaz varsa eğer bir bende
Dergâhında o şâhın olmaz imiş derbânı
Her taraftan varılır kûy-ı visâl-i yâre
Şeş cihet kaydını itme yol imiş her yanı
Mahvolur âşık-ı bîçâre görünce yârin
Katre kendin bulamaz bulsa eğer ummânı
Bahr-ı ıtlâka düşenler bulamaz kendin
Aklı yok fark idemez mertebe-i imkânı
Gel bu varlık hevesinden idegör kat’-ı ümîd
Âlem-i marifetin tâ olasın hakanı
Gösterir pertev-i hüsnün yine kesretden o şûh
Zâtın vahdete çekmiş idüben pinhânî
Yâr ile hem-dem olup irmez ise vaslına el
İrmedi sırr-ı hüviyette Sezâyî cânı
Sahibul nutuk Hasan Sezâyi Gülşenî hazretleri ile arayı iyi edip bâlâda saçılan esrara vâkıf olmak niyyetiyle, aşıklara vuslat, bi sırrı Pîr el-fâtihâ
![Kim sabahleyin Allah'a taat niyeti ve azimle güne başlarsa, Allah ona o günü sevabını yazar, günah da işlese. Ramuz El-Ehadis [405:3]
Herkesin niyeti ne ise, eline geçecek olan ancak odur; Niyet hayr, âkıbet hayr
İç âleminizin dış dünyanızı biçimlendirdiği gerçeğini fark edemez de bunu kaçırırsanız; dış dünyanız, iç aleminizi biçimlendirmeye başlayacak; bir de bakmışsınız dalga nereye götürmüşse ordasınız.
Dışın içe hayâlâtı, için dışa zuhûrâtı,
Birinden ol birine tuhfeler her bar olur peydâ
İçi umman-ı vahdettir yüzü sahrâ-yı kesrettir,
Yüzün gören görür ağyar içinde yâr olur peydâ
Canlar, hayat öyle kısa ki; tartışmalara, özür dilemelere kıskançlıklara, hesap sormalara zaman yok. Sadece sevmek için zaman var ve bunun için sadece bir ân var, şimdi.
Cuma'nın bereketine nâil olmak ister misiniz? Ne dersiniz mesela şöylece içten dışa tertemiz bir dalga başlatalım:
Hane halkını, eşinizi, kalbinizin meyvesini yakındaysa ebeveyninizi muhabbetle öperek, sımsıkı sarılarak güne başlayın; böylesi bir nimeti nasip ettiği için Allah'a çokça şükredin.
Kendi hanenizde, tâze bir niyetle, güleryüzden güller açsın, es-Selâm ile güne, ömre taşsın, çoğalsın dalga dalga...](https://scontent.cdninstagram.com/t51.2885-15/s640x640/sh0.08/e35/c27.0.914.914/20398350_670326869842700_6017039763385614336_n.jpg "Kim sabahleyin Allah'a taat niyeti ve azimle güne başlarsa, Allah ona o günü sevabını yazar, günah da işlese. Ramuz El-Ehadis [405:3]
Herkesin niyeti ne ise, eline geçecek olan ancak odur; Niyet hayr, âkıbet hayr
İç âleminizin dış dünyanızı biçimlendirdiği gerçeğini fark edemez de bunu kaçırırsanız; dış dünyanız, iç aleminizi biçimlendirmeye başlayacak; bir de bakmışsınız dalga nereye götürmüşse ordasınız.
Dışın içe hayâlâtı, için dışa zuhûrâtı,
Birinden ol birine tuhfeler her bar olur peydâ
İçi umman-ı vahdettir yüzü sahrâ-yı kesrettir,
Yüzün gören görür ağyar içinde yâr olur peydâ
Canlar, hayat öyle kısa ki; tartışmalara, özür dilemelere kıskançlıklara, hesap sormalara zaman yok. Sadece sevmek için zaman var ve bunun için sadece bir ân var, şimdi.
Cuma'nın bereketine nâil olmak ister misiniz? Ne dersiniz mesela şöylece içten dışa tertemiz bir dalga başlatalım:
Hane halkını, eşinizi, kalbinizin meyvesini yakındaysa ebeveyninizi muhabbetle öperek, sımsıkı sarılarak güne başlayın; böylesi bir nimeti nasip ettiği için Allah'a çokça şükredin.
Kendi hanenizde, tâze bir niyetle, güleryüzden güller açsın, es-Selâm ile güne, ömre taşsın, çoğalsın dalga dalga...")
!["İkrâ kitâbeke": Kendi kitabını (yaşam bilgini) oku [17:14] buyruluyor çünkü her şey oradadır. Kendi kitabını oku demek, kalbinde gizli olan, Hakk'ın emanetini bul demektir. İnsan bir kitâb-ı mübindir (doğruyu yanlıştan ayıran, aşikâr bir kitaptır) ki dünya ve âhiret ona sığmıştır. Şu hâlde eline külüngü (büyük kazmayı) al, fena ahlâklarını kazmaya başla. Her tabakada yeni bir ilerleme görülür. Evvela toprak sonra kil; bakarsn sonra da su (ilm) çıkıverir. İşte kendi kitabını okumaktan maksat, marifettir yani nefsini bilmektir.
Devletlim! Evvela karşıma şu kâinat kitabını açtın ve: -Oku! Dedin. Ben acemi fakat çalışkan bir talebe gibi onu kelime kelime hecelemeye başladım. Dostlarım buna şahittir. Bir kır çiçeğinde, bir çiğ tanesinde, bir incecik su şırıltısında, göz kırptığım renkte, zevkte, tebessümde hep senin parmak izlerini görerek hızlı hızlı okuyor ve yanımdakilere söylüyordum. Fakat bunlara, bu güzelliklere doymadan sahifeler karşımda dönüyor, bütün telaşıma rağmen, zahmette, meşakkatte, göz yaşında, ıstırapta gene senin dehana ve hünerine şahit oluyordum.
İşte böylece de gece demiyor, gündüz demiyor, önüme ne gelirse okuyor, okuyordum. Nihayet yorgunluğuma acımış mıydın, neydi? Karşıma gelip gene bana dedin ki: -Kâinat kitabını okumak uzun sürer; kendi kitabını oku! Bu, o büyük kitabın hülâsası (öz) idi; onda da güzelliklerden çirkinliklerden, zevklerden ve acılardan izler, eserler, görünüşler vardı. Belki hakîkaten bu, ötekinden küçüktü; ancak kâinat kitabına sığmayan büyüklükler buna sığmıştı.
Şaşırmıştım. "Ben bunu, bu karmakarışık, sökülmez, ezberlenmez çetin kitabı nasıl okurum," diye düşünürken, bir kere daha karşıma geldin ve: -Kendi kitabını okumak da uzun sürer, beni oku! dedin. -Seni mi, Devletlim? Acaba bu cihanda seni okumuş kim vardır ki ben bu bahtiyarlar arasında sayılayım? "Benden bir olmazı istemekle, beyhude didinip, tebah (yok oluş) olmamı mı istiyorsun?" diye haykırdım.
O zaman tekrar yanıma geldin meğer hiç ayrılmamışsın. Hayır, hayır... yanıma gelmek de ne demek? Gözüm oldun, dilim oldun, tenimdeki canım oldun ve bunları, benim yerime kendin okudun. Bilemiyorum okuduğun kendinden gayrı mı idi?
Allah Vâhid Ehâd Sâmed](https://scontent.cdninstagram.com/t51.2885-15/s640x640/sh0.08/e35/c193.0.694.694/20394218_102587160432602_5061155681688616960_n.jpg "\"İkrâ kitâbeke\": Kendi kitabını (yaşam bilgini) oku [17:14] buyruluyor çünkü her şey oradadır. Kendi kitabını oku demek, kalbinde gizli olan, Hakk'ın emanetini bul demektir. İnsan bir kitâb-ı mübindir (doğruyu yanlıştan ayıran, aşikâr bir kitaptır) ki dünya ve âhiret ona sığmıştır. Şu hâlde eline külüngü (büyük kazmayı) al, fena ahlâklarını kazmaya başla. Her tabakada yeni bir ilerleme görülür. Evvela toprak sonra kil; bakarsn sonra da su (ilm) çıkıverir. İşte kendi kitabını okumaktan maksat, marifettir yani nefsini bilmektir.
Devletlim! Evvela karşıma şu kâinat kitabını açtın ve: -Oku! Dedin. Ben acemi fakat çalışkan bir talebe gibi onu kelime kelime hecelemeye başladım. Dostlarım buna şahittir. Bir kır çiçeğinde, bir çiğ tanesinde, bir incecik su şırıltısında, göz kırptığım renkte, zevkte, tebessümde hep senin parmak izlerini görerek hızlı hızlı okuyor ve yanımdakilere söylüyordum. Fakat bunlara, bu güzelliklere doymadan sahifeler karşımda dönüyor, bütün telaşıma rağmen, zahmette, meşakkatte, göz yaşında, ıstırapta gene senin dehana ve hünerine şahit oluyordum.
İşte böylece de gece demiyor, gündüz demiyor, önüme ne gelirse okuyor, okuyordum. Nihayet yorgunluğuma acımış mıydın, neydi? Karşıma gelip gene bana dedin ki: -Kâinat kitabını okumak uzun sürer; kendi kitabını oku! Bu, o büyük kitabın hülâsası (öz) idi; onda da güzelliklerden çirkinliklerden, zevklerden ve acılardan izler, eserler, görünüşler vardı. Belki hakîkaten bu, ötekinden küçüktü; ancak kâinat kitabına sığmayan büyüklükler buna sığmıştı.
Şaşırmıştım. \"Ben bunu, bu karmakarışık, sökülmez, ezberlenmez çetin kitabı nasıl okurum,\" diye düşünürken, bir kere daha karşıma geldin ve: -Kendi kitabını okumak da uzun sürer, beni oku! dedin. -Seni mi, Devletlim? Acaba bu cihanda seni okumuş kim vardır ki ben bu bahtiyarlar arasında sayılayım? \"Benden bir olmazı istemekle, beyhude didinip, tebah (yok oluş) olmamı mı istiyorsun?\" diye haykırdım.
O zaman tekrar yanıma geldin meğer hiç ayrılmamışsın. Hayır, hayır... yanıma gelmek de ne demek? Gözüm oldun, dilim oldun, tenimdeki canım oldun ve bunları, benim yerime kendin okudun. Bilemiyorum okuduğun kendinden gayrı mı idi?
Allah Vâhid Ehâd Sâmed")
![Biz arzı (bedeni) bir beşik (içinde gelişeceğiniz geçici kullanım aracı) yapmadık mı? [78:6]
Bak ne buyurur Peygamber âgâh ol biraz: "La 'ayşe illa 'ayşıl ahireh. Hiç bir yaşam yok ancak ahiret yaşamı vardır"
Hayat ölümdedir. Asıl hayat oradadır. Cisme bağlı oldukça, tam vuslat (kavuşma) müyesser (kolaylıkla olan) olmaz. Lâkin kazanç bu vücutta olur. Tâ annenin karnından bu güne kadar geçirdiğin zamanı düşün! Biri birinden ne kadar farklı! O hâlde daha ileriki hayatta, bir üst yaşam boyutunda bunlardan fazlası neden olmasın? O âlemde bu âlemdeki neşelerin sayılamayacak kadar üstünde neşe vardır. Suret ortadan kalkınca, orada ben sensin, sen de benim işte! Esasen buraya gelişimiz de sırf o neşelere istidat peyda etmek, müsait hale gelmek içindir. "Dünya ahiretin tarlasıdır, ekim yeridir" "İki kere doğmayan göklerin melekûtuna ağamaz" müjdesi hep bunu anlatır.
Anne karnında iken bir kanaldan dünyanın nimetlerinden zahmetsiz gıdalanıyorken hazırlık tamam olunca doğum zamanı geldi, işte dünyadasın, şimdi binbir zahmetle nimete eriyor bir anda elindeki nimeti kolayca kaybediyorsun, son bir gayretle gerçekleri görmeye azaların hazır hale geldiğinde, perde aralanacak ve eşyanın hakikati sana açılacaktır, işte o vakit gerçekte.n yaşamaya başlayacaksın.
Kendini bilmeyen, kişi ölü imiş, şimdi ten kafesinde tutsağım ancak kim olduğumu öğrendiğimde özgürleşeceğim.
Varlığın say yoğa, Dostun içinden doğa: Kendi kitabını oku, sende olanın farkına var, oku onu, korkmadan telaffuz et, meydana çıkar ve bir kez daha doğ, bir daha kapanmayacak, ne bir uyku ne de uyuklama tutmayacak gözlerini aç!
Uyanışın başlamasıyla kendini bulan insan, ilmini hikmete çevirip Allah'ı her baktığı yerde görmek, her işittiği seste duymak derecesine ulaşınca ancak O'nunla, O'nda yaşadığını anlar, hakiki idrak sahibi olur.
Senin ekinindik, aşk orağıyla sen biçtin bizi, samandan ayırdın, ambara çekmedesin. Bu çekiş doğruya, lûtuf ve kereme, zerreden bütüne götürmedir. [Hz. Pir Mevlâna]](https://scontent.cdninstagram.com/t51.2885-15/s640x640/sh0.08/e35/c272.0.1093.1093/20225623_760644110810476_8905839778902048768_n.jpg "Biz arzı (bedeni) bir beşik (içinde gelişeceğiniz geçici kullanım aracı) yapmadık mı? [78:6]
Bak ne buyurur Peygamber âgâh ol biraz: \"La 'ayşe illa 'ayşıl ahireh. Hiç bir yaşam yok ancak ahiret yaşamı vardır\"
Hayat ölümdedir. Asıl hayat oradadır. Cisme bağlı oldukça, tam vuslat (kavuşma) müyesser (kolaylıkla olan) olmaz. Lâkin kazanç bu vücutta olur. Tâ annenin karnından bu güne kadar geçirdiğin zamanı düşün! Biri birinden ne kadar farklı! O hâlde daha ileriki hayatta, bir üst yaşam boyutunda bunlardan fazlası neden olmasın? O âlemde bu âlemdeki neşelerin sayılamayacak kadar üstünde neşe vardır. Suret ortadan kalkınca, orada ben sensin, sen de benim işte! Esasen buraya gelişimiz de sırf o neşelere istidat peyda etmek, müsait hale gelmek içindir. \"Dünya ahiretin tarlasıdır, ekim yeridir\" \"İki kere doğmayan göklerin melekûtuna ağamaz\" müjdesi hep bunu anlatır.
Anne karnında iken bir kanaldan dünyanın nimetlerinden zahmetsiz gıdalanıyorken hazırlık tamam olunca doğum zamanı geldi, işte dünyadasın, şimdi binbir zahmetle nimete eriyor bir anda elindeki nimeti kolayca kaybediyorsun, son bir gayretle gerçekleri görmeye azaların hazır hale geldiğinde, perde aralanacak ve eşyanın hakikati sana açılacaktır, işte o vakit gerçekte.n yaşamaya başlayacaksın.
Kendini bilmeyen, kişi ölü imiş, şimdi ten kafesinde tutsağım ancak kim olduğumu öğrendiğimde özgürleşeceğim.
Varlığın say yoğa, Dostun içinden doğa: Kendi kitabını oku, sende olanın farkına var, oku onu, korkmadan telaffuz et, meydana çıkar ve bir kez daha doğ, bir daha kapanmayacak, ne bir uyku ne de uyuklama tutmayacak gözlerini aç!
Uyanışın başlamasıyla kendini bulan insan, ilmini hikmete çevirip Allah'ı her baktığı yerde görmek, her işittiği seste duymak derecesine ulaşınca ancak O'nunla, O'nda yaşadığını anlar, hakiki idrak sahibi olur.
Senin ekinindik, aşk orağıyla sen biçtin bizi, samandan ayırdın, ambara çekmedesin. Bu çekiş doğruya, lûtuf ve kereme, zerreden bütüne götürmedir. [Hz. Pir Mevlâna]")
![Duâ ettiğinizde çok isteyiniz. Çünkü vereceği hiçbir şey Allah'a ağır gelmez. Allah (z.c.hz.) bir adama, hakkında çok dua ettiği hacetini mübarek etti. İster verilsin, isterse verilmesin. Ramuz El-Ehadis [348:10]
Aman yâ Vehhâb: Dilediğine karşılıksız ve "hak etme" mevzu bahis olmaksızın, sebepsiz yere; lûtfen, keremen bol bol ihsân edensin. "Bir gün mutlaka" sana yaşatacakları "Her gün mutlaka" hatırına düşenlerdir. Nasibinde olmasa unuttururdu. Unutturmuyorsa!? İnsan hakkında dua ettiği şeyle doludur; kimden, ne isteyeceğini bilene selâm olsun, hayallerin yerini dualar alsın da aşk olsun efendim
Allah'tan istediğimiz hiçbir şey "çok" değildir. Kerem sahibi ile pazarlık olmaz. Verenin şânı büyük; sen iste istedikçe hem dua Zâtındaki “rubûbiyetin” harekete geçirilmesidir: Şimden geri hemân bize lâzım olan duâ: Yarabbi, iki cihanda hâne saâdeti, kalb neş’esi, gönül huzûru, beden hiffeti lütfeyle. Yâ Rabbi, hakkımızda hayırlı tecelliler ihsân eyle; kendi benliğimizi ifnâ, kendi varlığını icrâ eyle. Yârabbi bizi Ehl-i Beyt-i Mustafa kapısından ayırma.
Geh namâz ü geh tasadduk geh duâ
“Leyse li’l-insâni illâ mâ sa’â”](https://scontent.cdninstagram.com/t51.2885-15/s640x640/sh0.08/e35/c0.98.790.790/20394057_1179075255532032_3608792291315023872_n.jpg "Duâ ettiğinizde çok isteyiniz. Çünkü vereceği hiçbir şey Allah'a ağır gelmez. Allah (z.c.hz.) bir adama, hakkında çok dua ettiği hacetini mübarek etti. İster verilsin, isterse verilmesin. Ramuz El-Ehadis [348:10]
Aman yâ Vehhâb: Dilediğine karşılıksız ve \"hak etme\" mevzu bahis olmaksızın, sebepsiz yere; lûtfen, keremen bol bol ihsân edensin. \"Bir gün mutlaka\" sana yaşatacakları \"Her gün mutlaka\" hatırına düşenlerdir. Nasibinde olmasa unuttururdu. Unutturmuyorsa!? İnsan hakkında dua ettiği şeyle doludur; kimden, ne isteyeceğini bilene selâm olsun, hayallerin yerini dualar alsın da aşk olsun efendim
Allah'tan istediğimiz hiçbir şey \"çok\" değildir. Kerem sahibi ile pazarlık olmaz. Verenin şânı büyük; sen iste istedikçe hem dua Zâtındaki “rubûbiyetin” harekete geçirilmesidir: Şimden geri hemân bize lâzım olan duâ: Yarabbi, iki cihanda hâne saâdeti, kalb neş’esi, gönül huzûru, beden hiffeti lütfeyle. Yâ Rabbi, hakkımızda hayırlı tecelliler ihsân eyle; kendi benliğimizi ifnâ, kendi varlığını icrâ eyle. Yârabbi bizi Ehl-i Beyt-i Mustafa kapısından ayırma.
Geh namâz ü geh tasadduk geh duâ
“Leyse li’l-insâni illâ mâ sa’â”")
![[KULU OL]
Alemi sen kendinin kölesi, kulu sanma
Sen Hak için alemin kölesi ol, kulu ol
Nefsin hevası ile mağrur olup aldanma
Yüzüne bassın kadem; her ayağın yolu ol
Garazsız hem ivazsız hizmet et her canlıya
Kimsesizin düşkünün ayağı ol, eli ol
Allah için herkese hürmet et de sev, sevil
Her göze diken olma; sünbülü ol, gülü ol
İncitme sen kimseyi, kimseye incinme hem
Güler yüzlü tatlı dil, her ağızın balı ol
Nefsine yan çıkıp ta kabeyi yıksan dahi
İncitme gönül yıkma; ger uslu ger deli ol
Güneş gibi şefkatli, yer gibi tevazu'lu
Su gibi sehavetli, merhametle dolu ol
Gökçek gerek dervişin sanı, yoksula baya
Suçluların suçundan geçip hoş(u)görülü ol
Varlığından boşal kim yokluğa erişesin
Sözünü söyle gerçek HULÛSÎnin dili ol](https://scontent.cdninstagram.com/t51.2885-15/s640x640/sh0.08/e35/c242.0.1090.1090/20214389_256283904876963_1391458409064169472_n.jpg "[KULU OL]
Alemi sen kendinin kölesi, kulu sanma
Sen Hak için alemin kölesi ol, kulu ol
Nefsin hevası ile mağrur olup aldanma
Yüzüne bassın kadem; her ayağın yolu ol
Garazsız hem ivazsız hizmet et her canlıya
Kimsesizin düşkünün ayağı ol, eli ol
Allah için herkese hürmet et de sev, sevil
Her göze diken olma; sünbülü ol, gülü ol
İncitme sen kimseyi, kimseye incinme hem
Güler yüzlü tatlı dil, her ağızın balı ol
Nefsine yan çıkıp ta kabeyi yıksan dahi
İncitme gönül yıkma; ger uslu ger deli ol
Güneş gibi şefkatli, yer gibi tevazu'lu
Su gibi sehavetli, merhametle dolu ol
Gökçek gerek dervişin sanı, yoksula baya
Suçluların suçundan geçip hoş(u)görülü ol
Varlığından boşal kim yokluğa erişesin
Sözünü söyle gerçek HULÛSÎnin dili ol")
![[ÂH PERÎŞANINIM]
Ben âşık-ı cemâl-i fürûzanınım senin
Pertev saçan kemâline hayrânım senin
Susmam nihal-i aşka konup eylerim figan
Ben andelîb-i zar-ı gülistânınım senin
Aşkım nigâh-ı farkımı cem’ etti hüsnüne
Yandım o hüsne âh perîşanınım senin
Pîş-i uluvv-i kudrete koydum irâdemi
Bâb-ı rızâda çâker-i fermânınım senin
Elbet ziyama gıpta eder şemsi âlemin
Olsam da zerre, zerre-i rahşânınım senin
Baktıkça nur-i vahdeti talim eder gözün
Her bir nigâh-ı lütfuna kurbânınım senin
Sensin ziyâya mazhâr eden abd-i hâsını
Ey neyyir-i cihan meh-i tabanınım senin](https://scontent.cdninstagram.com/t51.2885-15/s640x640/sh0.08/e35/c0.97.783.783/20225592_320347058377547_8333569020598943744_n.jpg "[ÂH PERÎŞANINIM]
Ben âşık-ı cemâl-i fürûzanınım senin
Pertev saçan kemâline hayrânım senin
Susmam nihal-i aşka konup eylerim figan
Ben andelîb-i zar-ı gülistânınım senin
Aşkım nigâh-ı farkımı cem’ etti hüsnüne
Yandım o hüsne âh perîşanınım senin
Pîş-i uluvv-i kudrete koydum irâdemi
Bâb-ı rızâda çâker-i fermânınım senin
Elbet ziyama gıpta eder şemsi âlemin
Olsam da zerre, zerre-i rahşânınım senin
Baktıkça nur-i vahdeti talim eder gözün
Her bir nigâh-ı lütfuna kurbânınım senin
Sensin ziyâya mazhâr eden abd-i hâsını
Ey neyyir-i cihan meh-i tabanınım senin")
Söyleyecek sözüm var...