İşitecek kulağı olanlar Ruhullah olandan işitir durur: “The Father and I are One”

Tanrı • Evren • İnsan

Birlik ideali, kutsal olmayanın kalmadığı ilâhî kaynaşma deneyiminin, insanların zamanı tasavvur edebildiğinden beri vâr olduğuna inanıyorum.

Ve Cenâbı İsa’nın yekten söylediklerine benzer birlik şarkıları, âlemi bayram yeri bilen nice ruhun yüreklerinde, coşkulu bir sevinçle söylenip duruyor.

Malzemesi su olan her ırmağın, büyük birleşme anının farkındalığı için denize doğru aktığı gibi, her ruh da bir beden formunu deneyimledikten, sahnede biraz eylendikten sonra, sessiz kaynağına geri dönüyor işte.

Biz O’ndan geldik, O’nunla, O’na dönücüleriz.
[Bakara:156’dan]

Dalgaya kapılanlar için okyanusa inanmak bazen zor gelebilir ve varlık komasında, ayrılıktan inleyenler için “birlik” bir fantezi gibi görünebilir ama bence asıl fantezi
“Her Yerde Olan”
[Hadîd:4’ten]
dan ayrı olmak…

Ay Ali’dir gün Muhammed
Okunan seksenbin ayet
“Balıklar suya hasret”
Çarha döner göl içinde
[Pir Sultan Abdâl]

 

Sudaki susamış balığın ciddi bir profesyonel danışmanlığa ihtiyacı var demektir

Ol mâhîler ki deryâ içinde deryâyı bilmezler…

SU her yerde hazır ve nâzır olan
“El-mevcûd: Hak” varlığı ise
Biz BALIK görünümlü
Yaşayan muhterem geçiciler

Dışı olmadığı halde
O’nun içindeyken
O’nun gözleriyle
O’nu arıyoruz

Hayır seninle oynamıyor
“Sen olarak oynuyor” anla artık!

Kelâm-ı kadîminde bir ağaçtan apaçık
İnnenî ene’llâhû
[Tâ-hâ:14]
diye seslenebildiği halde

Her birimizde içkin olanın, giyindiği kadınlar ve erkekler aracılığıyla konuşma olasılığını reddetmek, aşkın bilip tenzih edeyim derken O’nu ​​sınırlamak değil midir?

O’nun ağzına mühür vurup kesintisiz akıştaki varlıkla iletişim kurma yeteneğini sınırladığımız anda, toplumu ve bireyi parçalayan, bizi güçlendirmek ve birleştirmek yerine zayıflatan ve ayıran bazı sağlıksız dini önyargıları, hurafeleri, nevrozları ve korkuyu pekiştirmiyor muyuz?

Zamana ve mekana, tanrıya ve insana dair bütün algılarımızın henüz emekleme devresinde olduğunu düşünüyorum.

Sorgulamadan teslim olduklarımız o kadar çocukça ki onlar için savaşa bile girer, tanrı adına seve seve öldürebiliriz, insanlık tarihi bunun örnekleriyle dolu, barış ve huzur sahnelerde pek nadir görünüyor.

Âh kime ne diyemmm…

Kalp güzelliği göremediğinde, birliğe dokunamadığında acı çeker oysa güzelliğin hiç de gizli saklısı yoktur, utangaç değildir; vâroluşla birlikte akar.

Ayırmadan bir olup birlikte birliğe biriken
Güzel âşıklara, gül rengi bir selâm olsun…