EL-KAHHÂR
Celle celâluhû
Ve’l kemâlihû
Ve’l cemâlihû

Varlığın akışı, hayat olarak
Evvelinde ve âhirinde
“Vâhid” oluşunun neticesini
Doğrudan deneyimle yaşatarak
“izâfi-göreceli gölge benliklerin”
Var görünen “Sahte kimliklerin”
Asla vâr olmadığını
Olanın göründüğü gibi olmadığını
Seyrettiren, bizzat zevk ettiren

Âlem sahnesinde, hayâl perdesinde, yokluk aynasında:
Geymiş sûret gezer
Türlü işler düzer
Zannetme ki başkası eyler
Ne eylerse pek güzel eyler

Emr: İş, eylem
Âmir: İş gören, gördüren, emreden
Emmâre: Çokça emreden
Memur: Emir altında olan

“Memûr mazûrdur” mâdem
başka bir yedi dur-ak eğlencesi

1.1
Emmâre
Ben
Canımın istediğini yapıyor
İstemediğini yapmıyorum
Beden mülkünde kontrol bende
Benim tercihim
Benim hayatım

İksiri:
LÂ İLÂHE İLLALLÂH

2.1
Levvâme
Ben
Yanlış yapıyorum
Yargılıyorum
Eleştiriyorum
Benim hatamı görüyorum
Kınıyorum, kötülüyorum
Ama değiştiremiyorum

İksiri
YÂ ALLÂH

3.1
Mülheme
Ben
İyi şeyler yapmaya başladım
İlhâm alıyorum
Bir şeyler oluyor sanki
Yine de emîn değilim
Dışardan doğrulanmam
Rüyamı tabir ettirmem gerek

İksiri
YÂ HÛ

4.1 Mutmainne
Ben
Tereddütten kurtuldum
Şüphem kalmadı
Artık emînim
O’nun ile yaşıyor
O’nun vasıtası ile
İş görüyorum
Kudret elinde âletim

İksiri
YÂ HAK

5.1 Râdiye
Ben
Kendimden
Râzıyım
Olan olması gerekendi
Suçum düştü
Bence
Her şey yerli yerince

İksiri
YÂ HAYY

6.1 Mardiye
Ben
Âlemden razıyım
Âlem benden râzı
Bütün suçlamalar düştü
“Genel af” ilan edildi
Hoşnutluk içinde
Her yüzümü kabulle
Cennetteyim

İksiri
YÂ KAYYÛM

7.1 Sâfiye
Nefs, rûhun bu bedendeki
Güncel versiyonu imiş
Rab olmuş evirmiş çevirmiş
“Ben sandığım” kendi hâliymiş

İksiri
KAHHÂR
(Harf-i nidâ olan YÂ: EY düşer)

Hayallahım ilk nefesten beri
Benlik bişî yoğ imiş meğer

Bak geç
Durma geç
Gör geç

Geçelim güzelleşelim
Güzeller güzeli

İşte aynı kaynaktan doğduğum kitaptan işâretler:

Ey zindan arkadaşlarım!
Müteferrık (çok-çeşitli, başka başka görünen) rab’lar mı daha hayırlı, yoğ ise Vahid’ül Kahhar ((TEK ve her şey hükmü altında) olan Allah mı?
[Yûsuf:39’dan]

De ki: “Semâvat ve Arz’ın Rabbi, evirip çeviren, sevk ve idare edeni kim?”
…
De ki: “Allah”… De ki: “O’nun gayrından, kendi nefslerine, kendilerine bir fayda ve bir zarara mâlik olamayan velîler, dostlar mı edindiniz
?”…
De ki: “A’ma (kör) ile basîr (gören) müsavi olur mu?
Yahût zulumatLAR ile Nur müsavi olur mu?”.
..
Yoksa (kendinden gayrı vücud olmayan, algıladıkları tüm kuvve ve özellikler kendisine ait olan) Allah’a O’nun halkettiği gibi halkeden ortaklar mı kıldılar (algıladıklarında açığa çıkan kuvveler onlara aitmiş gibi) da halk (yaratma, yaratış) onlar üzerine müteşâbih mi oldu?
…
De ki: “Allah’dır, herşeyin Hâlik’ı… HÛ O, Vahid’dir, Kahhar’dır”.
[Rad:16’dan]

O gün Arz, beden-ikilik algısı başka Arz’a tebdil edilir (değiştirilir), Semâvat, bilinç, teklik boyutu ta (başka Semâvat’a değiştirilir)… (Hepsi) Vahid, Kahhar olan Allah’a buruz etmiştir (gizlenmeleri söz konusu olmaksızın barizdirler; Hak zâhirdir, bâtın değil perde, zâhir her yerde)
[İbrahim:48’den]

De ki: “Kesinlikle ben bir uyarıcıyım! (fark etmeniz gereken büyük bir gerçeği haber veriyorum; nefsim için, nefsimle, nefsimden konuşan değilim?) İlah’dan (Allah’ın gayrı vücud) bir şey yok. Tanrı yoktur tanrılık kavramı geçersizdir; sadece Vâhid, Kahhar Allah…”
[Sad:65’den]

Li menil Mülkül yevm
Lillâhil Vâhidil Kahhâr

Yaşanan süreçte (Allâh’a göre ‘AN’ vardır, tek bir süreç) Mülk kiminmiş?”… “Vâhid, Kahhâr olan (Tek ve mutlak hükmü zaman mekân kavramsız olarak yerine gelen) Allâh’ındır!”
[Mümin:16’dan]

Varlığın sevinci
Yokluğun övüncünden İşitti
İşitecek kalbi olanlar

Gece uyanıp da döşeklerinde döndüklerinde böyle buyururdu Sultân-ı Aşk:

La ilahe illallah
El-Vahidül Kahhâr
Rabbis semavati vel ardı
Vema beynehümâ
El-Azizül Gaffâr

Râvi: Hz. Sıdıka Aişe annemiz
Ramuzel Ehâdis [528:8]

Varlığımız mülkünü kahhâr-ı aşk itti harâb
“Li meni’l mülk” nüktesine hem suâliz hem cevâb
[Gaybî]

Âlemden önce yalnız O vardı dedi AHMET
Yine de öyle dedi ALÎ: Budur kıyâmet
[Uluğ Dede]

Olabilecek âlemlerin
En mükemmelindeyiz
Boşuna azap çekmeden
Zevk ile seyirdeyiz vesselâm