Eğer aşkı seversen cân olasın

İlâhî meşrebim, vahdetperestim, şerâb-ı cilve-i hayret ile mestim

Menü

İçeriğe geç

Başlangıç
Ben ne isterim
Benim kalbim temiz
Tercüme-i Hal

İllallah

5 Nisan 2010 by umutrehberi

Korumalı: Galata Mevlevihanesi’ni Düşünürken

Bu içerik şifre ile korunmaktadır. Görmek için lütfen aşağıya şifrenizi girin:

Şifre:

Paylaşalım:

Facebook
Twitter
E-posta
Yazdır

Has Oda içinde yayınlandı | Etiketler Adile Sultan Şadırvanı, Özgür Özgüler, Cümle Kapısı, Devr-i Veledi, Eşik, Hakan Talu, hamuşan, Hamuşanda Gezinti, Hücrede Sohbet, Mete Aslan, Misafir, Mukabeleden Sonra, Murakabe, Nevbahar Özel, Petraki’ye İthaf, Sercan Halili, Serkan Mesud Halili, Volkan Yılmaz, İllallah

MUKADDİME

Ben ne isterim
Benim kalbim temiz
Tercüme-i Hal

Hayal Perdesi

[YEDİ BASAMAK] İnsân yedi basamak! Merdiven çıkmak: Miraç Kendini bilmek için, kendine gözünü aç Kendini bil ölmeden! Sen kendindekini bul Ateşten başka bir şey, kabuğu etmez kabûl Kendini bilmek! İnsân için en zor uğraşı Topraktan başlayarak tırmanıp olur aşı Nefs ölümlü! Arıt da ölümsüz rûha bağla Ölmeden yapamazsan bunu! Kendine ağla Yok olan, senin "şeyi" var sanan gafletindir Cehâlet perdesini gözünden artık indir Güneş kendini saklar! Kendi ışığı ile Denizde yüzen balık, denizi görmez bile Her şey bir şeydir ama câhil hiçbir şey değil RESÛL'ün bu sözüne, bir de bu açıdan eğil Her şeyin içi de HAK! Dışı da HAK! ŞEY nerde HAK’tan başka şey yok de! Olma kendine perde Kelime-i şehâdet! Olmaktır kendine şâhit böyle Her nefes HÛ dersin! Bu sen misin ben mi söyle Kendine şâhit oldu, gören kendi özünü Kelime-i şehâdet, tutmak oldu sözünü An, hem anmak demektir hem nefes aldığın an Yatarken, otururken, HAKK’ı zikret! Der Kur’an ZİKR: "Neyi kaybettiği hatırla" çağrısıyla uyanıp kendinde saklı kendini bulana selâm olsun

[MAKÂM-I İB-RÂHÎM] HAK, karanlık ışıkta saklı olan hazine Bilinmek için ister başka vücûda ine Madde değildir ki RÛH! Ölçülsün ışık ile Her zaman! Her yerde o! O'nun hızı yok bile Ölmeden evvel ölürsen! O ancak görür onu Ya da rûhun çıkarken, ömrün gelince sonu Hâlâ zaman ve mekân rüyâsıyla çakılı Hâlâ ışık hızını geçmekte onun aklı Işık âlemde iken, boyut kavramı kalmaz Zaman ve mekân kalkar! Noktayı evren almaz Bilmez ki Rûh’un hızı yok çünkü öz her yerde Rûh ne çıkar ne girer! Belirir O•Hak•ER•de Ölüm kalım meselesi: HAKK’a verilen ilk söz Ya yok olunur ya da eve dönenden yansır ilk öz Güneş ışını, camı kırmadan geçip gider Işık hariç, ne geçse gözümüzü kör eder Gözünü, HAK nûrundan başka şeye çevirme Kör olursun âhirette! Hayâtın olur heder Âh erenlerim, her insan, kendi gönül mâbedinden yaktığı ışık kadar içinden aydınlanır! İçini bilip göremeyenlere kör denir, mumun içi karanlıktır, ışık fitilindedir ve bir kez âşık olan, andan ışığı bulan her şey(den) yansır! Âgâh olasınız! Kapı! Güneşe açık! Işık kaldırır bizi İbrâhim makâmında! Var iki ayak izi Ayağa kalktığı yer demek, insânın makamı Rûhunuzu bulunuz: hem baba hem annen•izi Şimdi söyler misiniz bana kafesten çıkan (bedenli) ışıkla, gölgesiz ışık (nûr) bir olur mu hiç?

[YÜZÜNÜ DÖN ÖZÜ.NƏ] Âyetlerimizi yalanlayıp, onlara karşı kibirlenenlerler (var ya muhakakkak ki) onlara Semâ kapıları (gerçeğe şâhit olma boyutu) açılmaz ve deve iğne deliğinden geçinceye kadar (onlar) cennete dâhil olamazlar. [A'râf:40] İğnenin deliğinden geçtiği vakit deve RAHMÂN der: Kâfir girer ancak bil bizim eve Soyun şu eğri büğrü bedeninden! Ol ışın Kalpdeki noktadan gir! Rûha olsun var.ışın Bu hayâl âleminden geç hakîkî âleme Uyan da artık son ver yapay zevk ve eleme Sıradan halkın çoğu hem mahpus hem gardiyan Bekler! Azrâil gelip de birden ona desin: UYAN Doğar korktuğu veya özlediği hayâlî âleme Burda kör, orda da kör! Düşsün kalksın: elleme [İsrâ:72] Öldü sanıp "Cennete, Cehenneme girdim" der Bir hayâlden başka bir hayâle sefer eder Var yedi karabasan, sekiz keyif kapısı Korku ve arzûların hayâlidir yapısı Cehennem hem cennet dürülüp kalkmış rafa Bak işte aşka tapınmak için âşıklar girmiş safa Safları sıklaştırın emrini hepsi duymuş RAHMÂN önünde saf saf dizilip emre uymuş Mülk yalnız ALLAH’ındır sözüyle olmuş aşı Şeytan, Müslüman olup bitmiş sen ben savaşı Çevresi her yerde ve hiç bir yerde merkezi Soyutta boyut olmaz! Şaşırtır o herkesi Yerden göklere kadar geniş olan cennet bu Yer ve Gök hayal olmuş! Yalnız HAK’tır mensûbu [Âl-i İmrân:133] Mekân yok mesâfe yok! Herkes olmuş bir vücûd ÂDEM denilen bu zât, kendine eyler sücûd Zîrâ mekân olmayan yerde, âlem olamaz Gerçek âlemin, ÂDEM olduğunu bilen az Sonsuz âlemde zaman yok mâdem Âdem’in öbür adı olmalı şimdiki dem! Doğmak, ölmek yok! Herkes ayni Rûh'un sâhibi Bir’den ancak ‘bir’ çıkar! Buna hep tanık gibi Yâni doğmamızın ve ölmemizin nedeni Taşıyor sanmamızdır üstümüzde bedeni Çok çabuk hesap görür ER-RAHMÂN Dünyâ âhiret olur, sen hemen öldüğün an İki yok! Hayâl ‘bir’i dönüştür gerçek Bir’e Yoksa girersin beden denen kurgu kabire Sana hep ninni söyler, güvendiğin beş duyu Zihin beşik sallayıp der: mışıl mışıl uyu Hayâlden hakîkate dönmektir tövbe asıl Bin kere pişman olsan, bir sonuç olmaz hâsıl Âlem, alâmet demek! Sâdece sembol yani Yok olduğunu keşfet! Sen yok olmadan ânî Erdin mi hayâl biter! Dünyâ olur âhiret Şaşılığa son vermek: Bil en büyük mahâret

[EHLİNE SIRR-I İNTİKÂL] Ben sen.im, sen de ben Sen O.sun, ben de O Biz O’yuz cümleten Rûh O’dur, ten de O Hâlik u Hilkatin Haşr ü neşr olması Zıll-ı fânîyetin Nûr ile dolması Kim gider, kim kalır Gitme yok, kalma var Ehl-i dil zevk alır Bizde zevk alma var Zevk-i Lâhût’u al Câm-ı subbûh ile Lücce-i aşka dal Cezbe-i rûh ile Hüsnü sev, Hakk'ı bul Aşk u hicrânla yan Nûra sevdalı kul Nûr-i îmanla yan Âh-ı Bülbül gibi Ney niyâz eylesin Her gönül gül gibi İhtizâz eylesin Hamd ü şükr et ki yok Mal ü mülk illetin Nûr-i zerrîni çok Mâ’nevî servetin Mülk-i tamm'ın senin Olsun ancak mezâr Ol siyah meskenin Arş’a dek umku var Çekme gam, yoksa ger Süslü mermer taşı Menzil-i hayr ü şer Vahdet’in yolbaşı Sen, hiçbir şey kaybetmedin, boşa arama. Ne söylersen söyle, bil ki O, o değildir; sus bir şey söyleme. Söylediğin şey, sensin sen! Okunanı okuyana, anlayana, içinde ölene, içinden diri çıkana selâm olsun

[ELİNDEKİ ÂLET] Cenâbı Allah, kelâm eylediği Hazreti Musa'ya elindeki asadan sual eyler: Yaprak silkelediği, kendini koruduğu (ona dayandığı) hayvan güttüğü, elinden hiç düşmeyen asasını atmasını (bırakmasını) söyler; bırakınca yılan olduğunu görür. Ürker ve kaçar. Yılan (ben'dir) zehriyle sarhoş eder asa gibi görünür. Allah tekrar al deyince alır, benliğin aleti, mucize ayetine dönüşür! Kalbinden varlık, merkezinden ben sandığın bütün geçiçi, izafi, sınırlı yapıları atınca o boşluğu tadıp birliğe alışınca Allah seni tekrar eşya ile doldurur, bu sefer eşyayla bütünleşmeden, Allah adına alır, benimdir diye bakmaz, eşyalara bağlanmaz, emanet der ve yalnızca tecrübe eder, olan bitene şâhid olursun! Yeter ki fâni vücûdunu ve cüz'i irâdeni mutlak bâki olan varlığın kudret eline teslîm eyleyegör! İşte gerçek insan, egonun bütün yüzlerinden sıyrılarak, saf bilinçle varlığın hizmetinde olan, hakiki kul, kendinden kendindekine geçerek Allah nâmına, O'nun doğal âleti olarak ış görendir vesselâm

ibnu’l VAKT

Yağmur da buluttan, şimşek de buluttan; gülersek ER-RAHMÂN, kızarsak EL-KAHHÂR isminin mazharı oluruz. [Hazreti… twitter.com/i/web/status/1… 11 hours ago
Nerede inci büyükse, sedefi o kadar kalın olur, nerede kilit büyükse orada hazine çoktur! İnsânda da müthiş büyük b… twitter.com/i/web/status/1… 1 day ago
Erenlerin yüzünü, senin gördüğün gibi mi sanıyorsun? Hak Nebî: "Nasıl oluyor da beni beni göremiyorlar" buyurdu a… twitter.com/i/web/status/1… 1 day ago
Hazîne toprağa gömülür niçin? Elbet garipler onu bulsun diye Tıpkı Âdem'deki isimler gibi [2:31] Âdem’de saklı isi… twitter.com/i/web/status/1… 1 day ago
[LOKMA TUZ.AKTIR] Bunun bir kısmı başka yerde olsaydı, senin için daha hayırlı olurdu. (Efendimiz şişman bir adamın… twitter.com/i/web/status/1… 2 days ago

Follow @umutrehberi

BİRLİK DÜKKANI

Cuma mektupları (149)
Dervişim sen çek çileyi (50)
Dilküşa (2)
Dinle Ney'den (7)
Has Oda (13)
Hutbeden gönüllere (4)
Mersiye (1)
Nâat-ı Şerîf (9)
Nev-niyaz ve Dedesi (19)
Nutk-u Şerif (5)
Nutk-u Şerif (1)
Rüyâ Defteri (14)
Seyreyle Güzel (95)
Umutrehberi Kitabı (4)
Zevk-i Tahattur (163)
İrfan Mektebinden (59)

Kültürden irfâna

Nisâbü'l-Mevlevî, Şeyh İsmail Ankaravî Dede

Nur, Mustafa Kutlu

Peygamberimizin Hayatı ve Daveti, Safiyurrahman Mübarek Furî

Hicaz Hatıratı, Hüseyin Vassaf

Kabe Yollarında Surre Alayı Hatıraları, Ahmed Salahaddin Bey

Örselenmiş Osmanlı'dan Medeniyet Umuduna, Sadettin Ökten

Hz. Peygamber'in Günlük Hayatı, Fatma Z. Kamacı

Necmi Rıza Ahıskan'dan Seçmeler, TRT-TSM Arşiv Serisi

AHENK, Tanbur ile Kemençe, Murat Aydemir, Derya Türkan

ÂGÂH OLUNUZ

Madem "her an yeni bir ilâhî tasarrufta" (55:29) olanın halifesiyiz; bekleyin, görecektir, duranlar yürüyeni; sabredin, gelecektir, solmaz, pörsümez yeni!

Diğer 7.428 takipçiye katılın

WordPress.com'da Blog Oluşturun. Tema: WordPress.com tarafından Misty Lake.

E-posta adresine gönder İsminiz E-posta Adresiniz

Vazgeç

Yazı gönderilemedi - e-posta adreslerinizi kontrol edin!

E-posta kontrolü başarısız oldu, lütfen bir daha deneyin.

Üzgünüm, blogunuz yazıları e-posta ile paylaşamıyor.

Gizlilik ve Çerezler: Bu sitede çerez kullanılmaktadır. Bu web sitesini kullanmaya devam ederek bunların kullanımını kabul edersiniz.
Çerezlerin nasıl kontrol edileceği dahil, daha fazla bilgi edinmek için buraya bakın: Çerez Politikası