Eğer aşkı seversen cân olasın

İlâhî meşrebim, vahdetperestim, şerâb-ı cilve-i hayret ile mestim

Menü

İçeriğe geç

Başlangıç
Ben ne isterim
Benim kalbim temiz
Tercüme-i Hal

Kalecikli Mir’âti Baba

25 Ocak 2012 by umutrehberi

Korumalı: Gül-i Rana

Bu içerik şifre ile korunmaktadır. Görmek için lütfen aşağıya şifrenizi girin:

Şifre:

Paylaşalım:

Facebook
Twitter
E-posta
Yazdır

Has Oda içinde yayınlandı | Etiketler Derya Türkan, Doç. Dr. M. Nuri Uygun, Fahrettin Yarkın, Fikret Erkaya, Gül-i Rana, Halvetiyye, Kalecikli Mir’âti Baba, Küsmeyem mi şu feleğe, Kenan Rıfai, Kuşadalı İbrahim Halveti, Murat Aydemir, Niyazi Mısri, Safvet Efendi, Salih Bilgin, Serhan AYTAN, Taner SAYACIOĞLU, Uşaklı Yakupzâde Mustafa Özyürek Efendi, Şabaniyye, İzmirli Mehmet Oruç Hoca, İzzeddin Hümayi Bey

MUKADDİME

Ben ne isterim
Benim kalbim temiz
Tercüme-i Hal

Hayal Perdesi

[KUŞ SELÂMI] Sonsuzluğu içinde barındıran insan, sonsuzluğa uyanamaz ise sonlu olan sûret kafesinde hapis kalır! Bütün bu ol.an.ların, düş.müş insanın, "kendi bilincini" (dûn.ya'daki aşağı boyut) günlük yaşam döngüsünden kurtarması ve aslına doğru yükselmesi için bir tür "zorunlu eğitim" "ilâhî bir yardım" "iyi bir fırsat" olmadığını kim söyleyebilir? İşte böyle zorunlu halvet günlerinde, kendi kendine kalmaya alışık olmadığından, karanlıkta bunalan, tekrarlardan sıkılan, tâze bir nefes bekleyen kafesteki kuşa, yakından da yakın, müjdeli bir haber gelir: Ve uzaklarda (s.andığın) birilerinin senin sâyende güldüğünü, huzur bulduğunu öğrenirsin. Bu sevinci çoğaltmak için kuşlar, güneşin doğuşunu ve batışını cıvıl cıvıl selâmlarlar! Eh... Ne de olsa kuşlara serbest! Selâm ve esenlik üzerimize olsun! Evet evet geldiğin yerden bir kuş, sana selâm söyledi ve cıvıl cıvıl çoğaldı bu selâm. Birilerinin neşesi olduğunu, ümidi olduğunu öğrenince... Birden bire için açılır, bir güneş doğar ve bir anda ortalık aydınlanıverir, ısınır yüreğin. Şimdi ve burada olduğunu hisset, uzun uzun gökyüzüne bak ve derin bir nefes al; biliyor musun nefesi veren, o nefesi alan ile nefse sahip oldu ve içine çektiğin hava değil gökyüzüdür, Rahmân'ın nefesi: gönüldür O gönül! Bu ne güzel koku böyle...

[ANDIMIZA B•AĞLIYIZ] Varlığım Türk varlığına armağan olsun! Nasıl varsın ve nedir varlığın? Varlığın özvarlığından başka bir şey değil, geri kalan kendini ne sandığın. Ve zâten varlığın, özvarlığından armağan, yeter ki bencil olup ben kalıbında tıkanma, "ben" dediğini tanı ve özgürce, sonsuza akmaya bak! Sahte ve kapalı olanı ne kadar farkedersen, varlığın o kadar açık ve gerçek olur! Zîrâ bir LABİRENT'te bulunmak, dışarıda gidecek yeri, bir hedefi, "kısıtlı süresi" olana sıkıntı, eziyet, azâb olur! Her şey ayrı yazılsa da her•şeyle içiçe olduğundan bir labirent, "dışarı" muhayyilesi olmayana, gezinmek, yerleşmek için sınırsız seçenek, zevk içinde zevk var demektir. İç içe dâireler bütün yaratılanlar En iç ortak merkezi kalp ALLAH diye anlar Her ortak merkez bir•öz! Ve özler ortak eksen ALLAH’ın İPİ denir! Onu bir tutabilsen Merkezin RÛH’un olur, çemberin beden: küre Dâireler fışkırtıp yükselirsin ŞÜKÜRe İnersin herbir özden geçip ortak merkeze Yâni selâm verirsin EREN olmuş herkeze O ipe sımsıkı tutunanlar da bıraksın bakalım dışı var mıymış? Aşka düşenlerle merkezde buluşalım, d•ağları aşıp evvel erenlerle selâmlaşalım. Dışarısı kalmayan için, her varlığın ardında, Hakk'la Hakk'ı görüp Hakk'a Selâm vermek İslâm olmaktır vesselâm

[EHL-İ TAKLÎD] İnsan epilepsi hastası olmasa da olduğunu kabul ederse, bir süre sonra onda epilepsi krizleri başlayabilirmiş. Taklit yoğunlaşınca, sahte durum sahnede kendi gerçeğini oluşturmaya başlıyor. Evler, iş yerleri, kentler ve ilişkiler birer sahne; hepsi sahte kimliğimize birer dekor. O role kendimizi kaptırıp, -mış gibi yapa yapa, sanki oymuş gibi sanıyoruz kendimizi. Kabul ediyoruz ki buyuz. Bunun için ölüyor, öldürüyor ve yaşıyoruz. İçinde bulunduğumuz bu sahne, bu dekor, bu oyun, bu seyirci… Bizim bu soruya cevap vermemizi engelliyor ne yazık ki. Cevabı boşver, soruyla muhatap olmak bile istemiyoruz. Sahnede ney feryâd eder ammâ kendisi için değil, dinleyenler için aynen taklit ehli gibi! Zîrâ diliyle söylediği gönlünde yer etseydi, bütün bedeni zerre zerre parçalanırdı! Su arktan gelip geçer çünkü ark susamamıştır, o sudan bir damla içmez sadece değirmeni çevirir, suyun varacağı yere kanal çoktan varmış olsa da herşey yüzeyde kaldığından tesîri olmaz! Çocuğa, önce oyuncak bebek verilir, büyüyünce kendi doğurduğu bebekle oynar! Dünyâdaki zevkler de ahirete göre böyle, buradakiler taklit ve ölü, oradakiler gerçek ve diri, burası uyku! Ancak kıyameti şimdi ve burada olana, orası burası, içi dışı bir. İçinde bilinç olmayan her taklit eylemin sonu riyâkarlıktır ve gizli şirktir, yolun sâhibinin affetmediği tek günâh, gizlisi ve açığıyla şirktir: uyanasın! Ne yazık ki doğduğunda sahne tozu yutmuş olan bugünün insanı, sahne dışında nefes almayı bile bilmiyor. Taç marîfet tâcıdır Sanma gayri tâc ola Taklîd ile tok olan Hakîkatte aç ola O insan, şimdi ne yapsın? Film bitmeden rol yapmayı bıraksın! Eğer dünya seversen müptelâsın Meğer âşık olur isen uyanasın

[DÜŞ.MÜŞ İNSAN] Ben bir havaya düş•müşüm Dostum ile görüşmüşüm Dâim görülür bu düşüm Başka hayâl neme gerek O'nun ile alış-veriş O'nun ile geliş•gidiş, O'nun ile biter her iş Başka visâl neme gerek Ben âşık olmuşum ona Dolaşmışım tâ ruhuna Sevişirim kana kana Başka cemâl neme gerek O'dur beni tutan diri, O'dur veren GEL.HA•beri Bütün âlemin mihveri Başka zevâl neme gerek O'ndadır hayat ağacı Hiç meyvası olmaz acı Orda ederler mirâcı Başka bir dal neme gerek Gönül kuşu ona konar Yemişinden yer de doyar B•aşka bir kuş konsa yanar Başka bir mal neme gerek Meyvaları eder par••par•• Zümrüt kuşu yuva yapar Bütün kuşlar ona tapar Olmuşlar bal, neme gerek Biz gözlerimizle yeriz Aşkta kalmaz biz ile siz Bu hâl her şeylerden lezîz Başka bir hâl neme gerek Kuş dilinden bir dolu remiz yemi; Neylersin her kuş, yem yediği kafeste öter, kuş dili bilenlere, kafesten kurtulma taktikleri söyler! KUŞLARA SERBEST ••• olsa da sen kuş (olduğunu hatırlayanlardan) değilsen, uçurumun üstüne yuva yapma!

[ZAMBAK ZUMBAK] Daha çocukken bir hinlik sezmiştik, sırf sonu uyak olsun diye oyunda söylenecek şey mi? Ne o öyle: Zambak zum.bak D.ön arkana iyi bak! Sonra bir şâirden öğrendim yoldan çıkmamayı, idlâli: Beni bir lahza müsâit bulamaz idlâle Ne beyaz bâkire zambak ne ateşten lâle Ve neden sonra bir başka şâirle ağladım ömrüme: Ömr-i girân-mâye der in sarf şod Ta çî horem sayf u çî puşem şita Kışın ne giyeyim, yazın ne giyeyim derken, azîz ömür geldi geçti... diye diye bencileyin ateşinden inleyen canlar içsin diye, kitabın orta yerinde bulun.an bir kevser müjdesiyle ferahladım, odaya sinmiş beyaz zambak kokusundan içince: Ne yiyip ne içeceğiz? diye canınız için, ‘Ne giyeceğiz?’ diye bedeniniz için kaygılanmayın. Can yiyecekten, beden de giyecekten daha önemli değil mi? Gökte uçan kuşlara bakın! Ne eker, ne biçer, ne de ambarlarda yiyecek biriktirirler. Kudret eli yine de onları doyurur. Siz onlardan çok daha değerli değil misiniz? Hangi biriniz kaygılanmakla ömrünü bir anlık uzatabilir? Giyecek konusunda neden kaygılanıyorsunuz? Kır zambaklarının nasıl büyüdüğüne bakın! Ne çalışırlar, ne de iplik eğirirler. Ama size şunu söyleyeyim, bütün görkemine karşın Süleyman bile bunlardan biri gibi giyinmiş değildi. Bugün vâr olup yarın ocağa atılacak olan kır otunu böyle giydiren Sınırsız gücün, sizi de giydireceği çok daha kesin değil mi, ey kıt imanlılar!

ibnu’l VAKT

Bir bardak suda okyanus gizleyensin, (kendini) parça (sanan) bütüne kavuşacak ki hasret dinsin! Ne var ki damla an… twitter.com/i/web/status/1… 1 day ago
Su arktan gelip geçer çünkü ark susamamıştır, o sudan bir damla içmez sadece değirmeni çevirir, suyun varacağı yere… twitter.com/i/web/status/1… 1 day ago
Zihin sınırları içinde kayıtlı BEN kimliğinden, hayret-acziyet köprüsünden geçerek hiçliğe doğru yol alıyoruz. Fak… twitter.com/i/web/status/1… 1 day ago
(Allâh) Rics’i (pislik, küfür, lânet, azap, vesvese) aklını değerlendirmeyenlerin üzerine bırakır. [Yûnus:100] Bul… twitter.com/i/web/status/1… 2 days ago
Her baltalı düzende bir toklar var, bir açlar Sen ormandan yana ol, bilmese de ağaçlar Ne kadar çok bulsan da nime… twitter.com/i/web/status/1… 4 days ago

Follow @umutrehberi

BİRLİK DÜKKANI

Cuma mektupları (149)
Dervişim sen çek çileyi (50)
Dilküşa (2)
Dinle Ney'den (7)
Has Oda (13)
Hutbeden gönüllere (4)
Mersiye (1)
Nâat-ı Şerîf (9)
Nev-niyaz ve Dedesi (19)
Nutk-u Şerif (5)
Nutk-u Şerif (1)
Rüyâ Defteri (14)
Seyreyle Güzel (95)
Umutrehberi Kitabı (4)
Zevk-i Tahattur (167)
İrfan Mektebinden (59)

Kültürden irfâna

Nisâbü'l-Mevlevî, Şeyh İsmail Ankaravî Dede

Nur, Mustafa Kutlu

Peygamberimizin Hayatı ve Daveti, Safiyurrahman Mübarek Furî

Hicaz Hatıratı, Hüseyin Vassaf

Kabe Yollarında Surre Alayı Hatıraları, Ahmed Salahaddin Bey

Örselenmiş Osmanlı'dan Medeniyet Umuduna, Sadettin Ökten

Hz. Peygamber'in Günlük Hayatı, Fatma Z. Kamacı

Necmi Rıza Ahıskan'dan Seçmeler, TRT-TSM Arşiv Serisi

AHENK, Tanbur ile Kemençe, Murat Aydemir, Derya Türkan

ÂGÂH OLUNUZ

Madem "her an yeni bir ilâhî tasarrufta" (55:29) olanın halifesiyiz; bekleyin, görecektir, duranlar yürüyeni; sabredin, gelecektir, solmaz, pörsümez yeni!

Diğer 7.475 takipçiye katılın

WordPress.com'da ücretsiz bir web sitesi ya da blog oluşturun. Tema: WordPress.com tarafından Misty Lake.

E-posta adresine gönder İsminiz E-posta Adresiniz

Vazgeç

Yazı gönderilemedi - e-posta adreslerinizi kontrol edin!

E-posta kontrolü başarısız oldu, lütfen bir daha deneyin.

Üzgünüm, blogunuz yazıları e-posta ile paylaşamıyor.

Gizlilik ve Çerezler: Bu sitede çerez kullanılmaktadır. Bu web sitesini kullanmaya devam ederek bunların kullanımını kabul edersiniz.
Çerezlerin nasıl kontrol edileceği dahil, daha fazla bilgi edinmek için buraya bakın: Çerez Politikası