Eğer aşkı seversen cân olasın

İlâhî meşrebim, vahdetperestim, şerâb-ı cilve-i hayret ile mestim

Menü

İçeriğe geç

Başlangıç
Ben ne isterim
Benim kalbim temiz
Tercüme-i Hal

Rahmet Yağmuru

17 Ağustos 2010 by umutrehberi

Korumalı: Rahmet Yağmuru

Bu içerik şifre ile korunmaktadır. Görmek için lütfen aşağıya şifrenizi girin:

Şifre:

Reklamlar

Paylaşalım:

Facebook
Twitter
E-posta
Yazdır

Has Oda içinde yayınlandı | Etiketler Burcu Karadağ Sönmez, Cengizhan Sönmez, Rahmet Yağmuru, Yusuf Ziya Özkan

MUKADDİME

Ben ne isterim
Benim kalbim temiz
Tercüme-i Hal

Hayâl Perdesi

[İNSANI BUL:KENDİNİ BİL] Âşık özün bilmeyince Bilebilir mi kendini Emmâre'den geçmeyince Bilebilir mi kendini Kuyûdâtı terketmeden Zühd ü tâatdan geçmeden Vahdet şerâbın içmeden Bilebilir mi kendini Aşk bahrine dalmayınca Rehberini bulmayınca Mürşid pendin tutmayınca Bilebilir mi kendini Hak yoluna varmayanlar Nasîbini almayanlar Hakk’ı ayân görmeyenler Bilebilir mi kendini Ne var onsekiz bin âlem Bir fazla vücûd-i Âdem Bilmeyen bunu dem-â-dem Bilebilir mi kendini Abdal Ziyâ aç can gözün Ki zât-ı mutlaktır özün Tanımayanlar Hak yüzün Bilebilir mi kendini

[KENDİME SÖZ.LÜK ••••• ] M• Makas: İlâhî ahlaka uymayan, ahlak-ı Mustafa'da görülmeyen halleri terk etme. Mangır: Sûfi lisanında para Mârifet: Küllî irâdeyi kullanmak, söz ve eylemde aydınlık, aşk ve hiçlik mertebesinde erimektir ki insanın varlık gâyesidir. Mâsivâ: Hakk’tan başka olan her şey, hakikatte hiçbir şey Meded: Yardım, imdâd: Meded Allâh Medîne: Sevgilinin şehri, ölmeden evvel ölenlerin diyârı, aşk ve kuvvet kaynağı Mekke: Yeniden doğanların hedefidir: emin şehir, hakîkat makamında olan âşıkın gönlü Mert: İkilik perdesini yırtan, hiçbir şeye bağlı olmayan erkek ve kadın yiğit kimse Mestûr: Kapalı, perdeli, örtülü, namuslu Meşreb: Yaradılış, mizaç, ahlak Yâre-i aşk ile âh eyle sen dembedem Her Hüseynî meşrebe Kerbelâ'dır bu âlem Meyhâne: Kainat, tarikat evi, tarikat pirinin bulunduğu yer, mürşidin gönül yüzü Mihmân: Misafir "Allah, Muhammed, Ali" Mihmân olmak: Uyanmak Dilinde mâsivâdan kalmasın zerre eser ey ben Hakk ile Hak olup vahdette mihmân olmak istersen Mîrac: Yola girme, yükselme, bilinç mertebesi, Din bilincinden (local mind) evrensel bilince (non-local universal mind) geçiş. Varlığını koy, yokluğu zevk et derûnî aşkla Ledün ilmin talîm et eğer mîrac ister isen Mirât: Ayna. Kainattaki suret Âyinedir bu âlem her şey Hak ile kâim Mirat-ı Muhammed'den Allah görünür dâim Mîzan: Terâzi, şerîat. Muhabbetin terâzisi de fedâkârlıktır. Muhabbet: Nefsin kemâl idrâk ettiği şeye meylidir. İki can arasındaki muhabbetin sıhhat bulması için biri diğerine "ey ben" diyebilecek kadar nefsini onda fenâ bulmuş, erimiş görecek! Bu fânî cihânın gam gussâsından Kurtarır seni seyrân-ı muhabbet Siler gönül âleminin pasını Koymaz bir leke devrân-ı muhabbet Mutluluk: “Karşılığı mutsuzluk olmayan mutluluklar”; üstüne gitmekle yakalanmaz, anda yaşanır Mürid: İradesinden ayrılmış, Hakk'a teslim olmuş, Mürşîd'e bağlanmış can. Gönül gözüyle pîrinin aynasında yârinin cemâlini gören Mürşid: Özünü bilmiş ve kendi vücudu şehrinde Hakk'ı bulmuş, bilincinde Hak ile birleşmiş ve Hz. Süleymân gibi hatem sahibi, yedi iklime hâkim ve doğru yolu gösteren el-hâdi tecellisi Mürşid gerektir bildire Hakkı sana Hakkal-yâkîn Mürşidi olmayanların bildikleri gümân imiş

[KENDİME SÖZ.LÜK •••• ] K•• Kurân: Çokça okunan kelâm-ı kadim. Kurân-ı nâtık: Konuşan kitap: insan Kurân-ı sâmit: Konuşmayan kitap: yazılı mushaf Çöllerde dolaşıp serâba bakma Allah Allah deyip havâya bakma Tâlib-i Hak isen kitâba bakma Okumak bilirsen Kurân sendedir Kuş dili: Âriflerin dili, hakîkat dili, remizleri çözerek denizde gizli inciyi çıkarmaya yarar. Münâfıklar yüzünden manâ yüzünü örttüğünden kuş diliyle söylenir. Ey insanlar! Bize kuş dili öğretildi ve bize her şeyden nasip verildi. Doğrusu bu apaçık bir lütuftur. [Neml:16] "Ey insanlar! Bize Tevhid ilminin lisanı öğretildi ve bütün her şeyden seslenenin, işleyenin kim olduğu bildirildi. Doğrusu bunlar elbette apaçık O’nun lütuflarıdır." diye de okunabilir. Bilenin söylemediği, söyleyenin bilmediği bir garip lisân: Ey âşık sus ki, sırr-ı vahdet kuş dilidir. Bu esrâr-ı anlamak Süleymân'dan gayrisine lâyık değildir. L• Lâ mekân: Bilinmeyen mekân. Zuhûrdan önceki, zaman ve mekânın bulunmadığı âlem Lâ mevcûde illâ hû: Varlığın yegâne hakîkati: O'ndan gayrı hiçbir mevcûd yok! Efendi hazretlerinin dervişlerinden birisi dağda uzlete çekilmiş idi. Önüne bir yılan çıktı, onu tutup sevmek istedi. Yılan tabiatı gereği dervişi sokunca her tarafı şişti. Dervişi hazretin huzuruna getirdiler. O yılanı neye tuttun ki sana zahmet verdi? Yâ Şeyhim sen buyurdun ki Allah'tan başka bir şey yoktur. Ben o yılanı, Hakk'tan gayrı görmediğimden tutup seveyim dedim Her ne zaman Allah Teâlâ'yı kahır elbisesinde, celâl tavrında görürsen kaçıver evlâdım, celâldan yana gitme! Hem demir ateşte kızarmayınca ateşten sayılmaz! Aman Allâhım celâlinden cemâline, senden yine sana sığınırız. Lebbeyk: Evet, pekiyi, buyrunuz, emir sizindir, baş üstüne Lebbeyk-zen-i icâbet olmak: Çağrılınca "peki" deyip Allah’ın emrine uymak, ölmek. Lokma: Erenler nutku, dergâh yemeği, sohbet Lokmaya salâ: Tekkelerde "yemeğe buyrun" dâveti

[DERGÂHIN KUYUSU] Ne içli bir duâ, ne içten bir âh, Uyuyor selviler altında dergâh! Kaç kere gönlümü dinledi bu yer Tek tük kandillerde yorgun alevler Titriyor gecenin sert rüzgarıyla Gece sanki sönen yıldızlarıyla Gölgeli dergahın dolmuş içine Bir inilti, bir ses... Bu yalvarış ne? Yâ Rabbî, ne içten anıldı adın! Ölmeden öl! diyen bir îtikadın Gönülden duyarak ulu sesini Ruha şifâ sunan felsefesini Biri zikrediyor dergâhta işte Göklere yükselen bu inleyişte Elemi gizlidir bir âh u vâhın Çoktan dervişleri yattı dergâhın Bu yalvaran kimdir, kim bu zikreden? Yoksa ağlıyormu gönlüm bilmeden! Gönül! Bu inilti senden mi geldi? Hayır, işte o ses yine yükseldi Yine yalvarıyor, yine ağlıyor Gözümü dumandan eli bağlıyor İçimde yakılan bir buhurdânım Vuruşu duruyor kalbimde kanım Bir hayâlet oldu yanan benliğim Bu kuvvetli ruh kim? Bu zikreden kim? Kim bu varlığımı kendine çeken? Şimdi bir zulmette gölge gibi ben O yalvaran sese ilerliyorum Benliğim ölmeden öldü diyorum Böyle yürüyerek geçtikçe her an Gitgide geliyor sesi yakından Gitgide sinerken ben gölgelere Yorgun ayaklarım çarptı bir yere Titredim bir taşa ani temasla Ömrümde bu kadar korkmadım asla Sanki tâ kalbimi bir bıçak yardı Önümde bir küme karanlık vardı Bütün varlığımı bir an unuttum Yavaşça eğilip o yeri tuttum Dergâh kuyusunun duvarıydı bu Yeniden benzimi sararttı korku Burdan geliyordu o iniltiler! Gönülde titrerken şüpheli bir yer Allah'a yalvaran Allah'ın adı Beynimin içinde bir uğuldadı Sanki bir dakika çarpmadı kalbim Ey ulu Allahım, Ey ulu Rabbim! Kuyuda zikreden, ağlayan kimdi? İçine eğildim... Anladım şimdi İsm-i Celâlini candan andıkça, Yer yer yükselerek çalkalandıkça, Kuyunun zulmette parlayan suyu Kuyu zikrediyor, ağlıyor kuyu!

[KENDİME SÖZ.LÜK ••• ] K• Kâbe: Bütün insanlığı içine alan, gönüllerin bir olduğu yer. Derviş, varlık libâsından üryân olup, fenâ-yı küllî ihrâmına girip bu vechile Kâbe-i Zât'ı görür. Kadeh: Mürşidin sözleri, sohbet, mana şerâbının kabı: kalp Kader: Bir kimsenin kendi davranışlarının, ilâhî nizamda (non-local universal mind) yazılı netîceleriyle karşılaşmasıdır. Seni dilediği gibi yaratan, seni yine dilediği gibi kullanır, kullanıp durur: Tekke-i sıdk u rızâda kıl makâm El-mukadder lâ yugayyer vesselâm Kadın: Dünyaya açılan pencere, aşk ve güzellik sembolü, tamamlayıcı (el-mütemmîm) Kâfir: Hakkı örten, kendini inkâr eden Kalıbı dinlendirmek: Bu âlemden göçmek, sahneden çekilmek: Hakk'a mihmân olmak Kerbelâ:Şâh-ı Şehîd-i Kerbelâ Hz. Hüseyin Efendimizin ve ehlinden diğer 72 canın şehîd olduğu yer. Ruhun susamışlığı, aşksızlıktan bedenin kuruyup toprak misâli çatlama hâli Kerremellahu vechehu:Hz. Ali’ye (kv) ikrâm olunan övgü: hiç puta tapmadan ve şirke düşmeden Müslüman olan Kesret: Muvakkaten çok görünen. Varlık "bir" olandır, çokluk yanılgıdır: Bu kesret, ayn-ı vahdettir bak ey nazar ehli Görünür sûreti yüzbin ve lâkin birdir aslı Kevser: Birliğin bilgisi. Hayat için gerekli olan madde, hayat kaynağı. Aşk-ı Resûlullâh. Nesl-i Peygamberî. Kevser sâkisi: İnsanda Allah aşkını uyandıran, gönüle Allah sevgisi sunan kimse. Cennetteki Kevser ırmağının sâkîsi, Hz. Ali Kerremallâhu Vechehu Efendimiz'dir Kıble: Allah’ın birliği, evrenin tekliği, cemâl bulma yeri. Kalbin kıblesi niyet, bedenin kıblesi de kalptir. Cesedin kıblesi Kâbe'dir amma cesetten ibaret olmayan insanın kıblesi vech-i Hakk'dır. Hâsılı kıblemiz kuru duvara değil dîdâr-i yâre aynadır vechimiz hem mihrâb-ı muhabbetle salât, kalbe şifâdır: Salât-ı ehl-irfân kıblesidir semme vechullâh O veche kul olanlar tâat-i noksânı neylerler Kırklar: Ölümsüzler, her an evreni yönetenler, nizâm-ı âlemden mes'ul hususî protokol Kıyâmet: Bütün dinlerin, bütün bilinçlerin, bütün insanlığın, Hakkın öz bilincinin birleşeceği gündür. Görene, kıyamet hali hep vardır.Hakk'ın mizânı her dem kurulur, köre ne! Kul: Bâtını olan Hakk'a teslim olan, bir süreliğine insan sûretinde iş gören

ibnu’l VAKT

Hakk'ı dış dünyâda arayanlar âlim olurlar. Nefsinde, kendinde bulanlar ise ârif olurlar. Hayatında kâmil manâda va… twitter.com/i/web/status/1… 2 days ago
Hakk'ı nerde gördün? Kendimi görmediğim her yerde Peki sen nerdesin? Yer gök O'nunla dopdolu BEN diyecek yer bulam… twitter.com/i/web/status/1… 6 days ago
ﷺ "Benden sonra, Allah'ın Kitâbı ve Benim Itretim'e (zürriyetim, Ehl-i beytim) sımsıkı sarılan kurtulmuştur. O hald… twitter.com/i/web/status/1… 1 week ago
Kurân'ın menzil ve maksadı başka, bugünkü müslümanların yol ve gidişi başkadır. Onların kalbinde ateş yanmıyor, sîn… twitter.com/i/web/status/1… 1 week ago
Evsâf-ı Alî oldu benim mâden-i kânım Evlâd-ı ciğerpâresidir cân ü cânânım Ârif dil-i erbâb-ı hakîkatde mekânım Bu n… twitter.com/i/web/status/1… 1 week ago

Follow @umutrehberi

BİRLİK DÜKKANI

Cuma mektupları (149)
Dervişim sen çek çileyi (49)
Dilküşa (2)
Dinle Ney'den (7)
Has Oda (13)
Hutbeden gönüllere (4)
Mersiye (1)
Nâat-ı Şerîf (8)
Nev-niyaz ve Dedesi (18)
Nutk-u Şerif (5)
Rüyâ Defteri (14)
Seyreyle Güzel (95)
Umutrehberi Kitabı (4)
Zevk-i Tahattur (156)
İrfan Mektebinden (58)

Kültürden irfâna

Nisâbü'l-Mevlevî, Şeyh İsmail Ankaravî Dede

Nur, Mustafa Kutlu

Peygamberimizin Hayatı ve Daveti, Safiyurrahman Mübarek Furî

Hicaz Hatıratı, Hüseyin Vassaf

Kabe Yollarında Surre Alayı Hatıraları, Ahmed Salahaddin Bey

Örselenmiş Osmanlı'dan Medeniyet Umuduna, Sadettin Ökten

Hz. Peygamber'in Günlük Hayatı, Fatma Z. Kamacı

Necmi Rıza Ahıskan'dan Seçmeler, TRT-TSM Arşiv Serisi

AHENK, Tanbur ile Kemençe, Murat Aydemir, Derya Türkan

ÂGÂH OLUNUZ

Madem "her an yeni bir ilâhî tasarrufta" (55:29) olanın halifesiyiz; bekleyin, görecektir, duranlar yürüyeni; sabredin, gelecektir, solmaz, pörsümez yeni!

Diğer 7.359 takipçiye katılın

Reklamlar

WordPress.com'da Blog Oluşturun. Tema: WordPress.com tarafından Misty Lake.

E-posta adresine gönder İsminiz E-posta Adresiniz

Vazgeç

Yazı gönderilemedi - e-posta adreslerinizi kontrol edin!

E-posta kontrolü başarısız oldu, lütfen bir daha deneyin.

Üzgünüm, blogunuz yazıları e-posta ile paylaşamıyor.

Gizlilik ve Çerezler: Bu sitede çerez kullanılmaktadır. Bu web sitesini kullanmaya devam ederek bunların kullanımını kabul edersiniz.
Çerezlerin nasıl kontrol edileceği dahil, daha fazla bilgi edinmek için buraya bakın: Çerez Politikası